- курай
- I. диал. бот.1. дягиль, дудник (кӧргашан кӱжгӧ вурган шудо). Кужу курай высокий дягиль; курай пошен разросся дягиль; курайым кӱраш рвать дягиль.□ Мӱкш мӱйым курай гыч налеш гын, мӱй кочо лиеш. Если пчела собирает нектар с дягиля, то мёд будет горьким.2. в поз. опр. дягиля. Курай пуч стебель дягиля; курай лышташ листья дягиля.□ Курай пеледыш ужаралге-ошо, кормыж дене кушкеш. Цветы дягиля зеленовато-белые, цветут гроздью. См. шымавуч.II. диал. этн1. дудка (шиялтыш гай икмыняр рожан пошкырт да татар калыкын шоктымо ӱзгарышт). Курайым ышташ делать дудку; курайым шокташ играть на дудке; курай ночеш кушташ плясать под дудку.□ Шыма йӱкан курай ден шиялтыш, ныжылге башкир да марий семым луктын, яндар южышто йоҥгат. К. Васин. Нежноголосые дудка и свирель, издавая нежные башкирские и марийские мелодии, звучат на свежем воздухе.2. в поз. опр. относящийся к дудке; дудки. Паша деч вара чодыра лоҥгаште курай йӱк пошкырт семым оҥарен В. Микишкин. После работы в лесной глуши дудка (букв. звук дудки) выводила башкирскую мелодию. См. шиялыш.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.